Een harde, wat snerpende meisjesstem in de trein. Met een onmiskenbaar noorden-van-het-land-accent. “O Ilse, hier ben ik zó wijs mee.” Wijs? “Oohh hij wordt helemaal warm, kan-ie ook als handenwarmer dienen!”. Wát?
Even later trekt een penetrante nagellaklucht door de coupé. Aha, een portable nageldroger, geen meisje kan natuurlijk zonder. Ilse is ondertussen in haar telefoon verdiept en geeft geen kik.
Ilse’s medemeisje blijft opgewekt doorpraten. “Je bent ram hè?” Enigszins haperend leest ze de horoscoop voor. Ilse reageert niet.
Het heeft iets aandoenlijks, hoe medemeisje onverstoorbaar blijft proberen met haar reisgenote te kletsen – gezellig samen op stap, je hóórt het haar gewoon denken.
“Kijk nou, ‘vrouw van 29 schrijft zich in op datingsite voor spermadonor’. Maar 29 is toch niet oud? En als je dan je liefde tegenkomt? Dan heb je dat kind!”
“…”
“Die jongen die met Anne chat heeft gewoon een vriendin. Ik vind dat echt niet kunnen!”
“…”
“Fijn hè, dat we helemaal tot het einde kunnen blijven zitten?”
Ilse zegt wederom niets. Maar van binnen is ze vast heel blij.
1 augustus 2014 at 07:02
Au
24 oktober 2014 at 20:32
Je maakt wat mee
in de stiltecoupé
25 oktober 2014 at 23:34
🙂